Diagnostiek

Onderstaande diagnostiek wordt verricht om de oorzaak van de koorts vast te stellen. Infecties en tumorkoorts zijn de meest voorkomende oorzaken. In het algemeen zijn patiënten minder ziek bij tumorkoorts dan bij infectieuze koorts. Het patroon van de koorts en de hoogte ervan zijn geen betrouwbare criteria om onderscheid tussen deze twee oorzaken te maken. Bij patiënten met kanker wordt de diagnose tumorkoorts pas gesteld na uitsluiting van infecties en andere oorzaken van koorts en meestal ook na ontbreken van effect van een proefbehandeling met antibiotica. Een reactie van koorts op NSAID's past bij tumorkoorts en maakt een bacteriële infectie veel minder waarschijnlijk.

Anamnese

• hoogte, duur, patroon en verloop van de koorts
• gevolgen van de koorts: algemene malaise, vermoeidheid, anorexie, gewichtsverlies
• klachten wijzend op infectie of trombose/longembolie
• medische voorgeschiedenis
• medicatie c.q. recent staken van medicatie
• recente transfusie van bloed of bloedproducten

Lichamelijk onderzoek

• algemene indruk
• temperatuur (gemeten op verschillende momenten), bloeddruk, pols
• lymfomen, palpabele tumor
• bevindingen wijzend op infectie (huidafwijkingen, neusverkoudheid, kloppijn sinussen, nekstijfheid, percussie en auscultatie van hart en longen, onderzoek van buik en nierloges)
• tekenen van trombose of embolie

Aanvullend onderzoek

• laboratoriumonderzoek:
  • CRP; de aanvankelijke hoogte van het CRP differentieert niet tussen patiënten met tumorkoorts of patiënten met infecties; een daling van het CRP (meestal tijdens behandeling met antibiotica) pleit voor een infectie
  • leucocyten
  • onderzoek van de urine
• microbiologisch onderzoek:
  • kweken bloed, urine, sputum, liquor
  • serologisch onderzoek
• beeldvormend onderzoek, bijv. X-thorax