Verbinding met de patiënt, maar ook met jezelf?

Hoe ervaren niet in palliatieve zorg gespecialiseerde oncologieverpleegkundigen het om poliklinisch palliatieve zorg te leveren aan patiënten, na een korte driedaagse training (CONNECT) in communicatievaardigheden? Dat is de vraag van dit Amerikaanse onderzoek waarin elf verpleegkundigen twee keer telefonisch geïnterviewd werden, een paar maanden na hun training en iets meer dan een jaar na hun training.

Samenvatting

Volgens de onderzoekers lieten de analyses van de interviews drie dingen zien:

• Ten eerste rapporteerden de verpleegkundigen enerzijds persoonlijke en professionele vervulling door de individuele zorg en ondersteuning, maar anderzijds emotionele risico’s door nauwer contact met de patiënten.
• Ten tweede hadden de verpleegkundigen het idee dat hun communicatievaardigheden verbeterd waren, met name op het gebied van doelen van zorg en wilsverklaringen.
• Ten derde vertelden ze stress, frustratie en schuld te ervaren omdat ze meer tijd doorbrachten met patiënten, wat verminderd kon worden door ondersteuning van de leiding, collega’s en de CONNECT verpleegkundige die project manager is.

Hoewel het onderzoek maar klein is, is het volgens de auteurs de eerste kwalitatieve studie die de impact van generalistische palliatieve zorg op oncologieverpleegkundigen in kaart brengt. Toch zijn er bij elk van de drie conclusies kritische vragen te stellen.

Commentaar

De mengeling van persoonlijke vervulling en toegenomen gevoel van emotionele risico’s roept de vraag op of de training wel volledig was: het is goed om te leren om je op andere mensen af te stemmen, maar minstens is het zo belangrijk te leren afstemmen wat er dan met jezelf gebeurt, en hier mee leert omgaan.

Vervolgens: dat de verpleegkundigen het idee hadden dat hun communicatievaardigheden verbeterd waren is mooi, maar communicatie is tweerichtingsverkeer. Wil je echt weten hoe het zit, dan zul je ook patiënten moeten  bevragen.

En ten slotte: de ervaring van stress, frustratie en schuld wanneer ze de tijd namen om met een patiënt te praten, geeft iets aan van een institutionele context die zowel onvriendelijk is voor patiënten als verpleegkundigen. Een onderzoek dat minstens zoveel vragen oproept als het beantwoordt.

Over de publicatie

Feldenzer, K., Rosenzweig, M., Soodalter, J.A., Schenker, Y. (2019) Nurses’ perspectives on the personal and professional impact of providing nurse-led primary palliative care in outpatient oncology settings (niet openbaar).  Int J Palliat Nurs;25(1):30-37
 

Deze bijdrage is onderdeel van e-pal - editie mei 2019. U vindt alle bijdragen e-pal hier.