Rouw
Rouw is een normale reactie op een verdrietige gebeurtenis. Het is een proces om jezelf aan te passen aan een veranderende situatie. Zorgvrager en naaste ervaren vaak al gevoelens van rouw tijdens het ziekteproces of bij het ouder worden. Bijvoorbeeld om het verlies van gezondheid, het afhankelijk worden van anderen, het naderend overlijden en/of het loslaten van geliefden.
‘Rouw kan het hele leven met een chronische ziekte of ongeneeslijke ziekte aanwezig zijn. Daarom is het als stippellijn in de gids aangegeven.’
Aspecten van rouw
Bij rouw horen ook emotionele reacties en het betekenis geven aan het verlies. Andere aspecten zijn het aanpassen aan de nieuwe situatie en het opnieuw vormgeven van je levensverhaal. Het proces van rouw verschilt bij iedereen van duur, intensiteit en vorm. Verdriet komt en gaat met vlagen. En net als je denkt dat het beter gaat, overvalt het je ineens.
Mensen gaan het verlies soms uit de weg. Of vinden het geven van een nieuwe invulling aan het leven lastig. Een geestelijk verzorger, maatschappelijk werker, psycholoog, psychiater of rouwtherapeut biedt dan ondersteuning.
Rouw bij kinderen
Kinderen rouwen net als volwassenen, maar uiten het anders. Dit hangt af van hun ontwikkelingsfase en begrip van de dood. Soms lijken ze onaangedaan; ze gaan door met hun bezigheden. Zij uiten gevoelens ‘spelenderwijs’. Het verwoorden komt veelal later in hun leven.
