Proactieve zorgplanning helder uitgelegd

Met onderstaand praktijkvoorbeeld begint het artikel 'Het levenseinde teruggeven aan de mensen' van Stef Groenewoud in Kwaliteit in zorg nr. 3, 2015. Docent Rob Bruntink stuurde dit ter voorbereiding aan de deelnemers van een nascholing over proactieve zorgplanning in de palliatieve fase in juni 2021. Het artikel is niet recent, maar maakt heel helder waar proactieve zorgplanning (of advance care planning) over gaat.

Waarnemend huisarts Femke heeft autodienst. Op de HAP is zaterdagavond een telefoontje binnengekomen van een oudere dame, mevrouw Jacobs. Haar man is erg benauwd geworden. Onderweg naar de patiënt bekijkt Femke de schaarse informatie die ze heeft. De man is 77 en lijdt aan hartfalen. Meer weet Femke eigenlijk niet.

Ter plekke aangekomen doet meneer zelf open, maar terwijl ze het appartement betreden zakt hij in elkaar. De vrouw en hun verstandelijk gehandicapte zoon die nog thuis woont, raken erg in paniek. Een klein hondje rent blaffend rondjes door de kamer. De chauffeur belt een ambulance en Femke begint met reanimeren. Via de SEH wordt meneer Jacobs opgenomen op de afdeling Cardiologie. Zijn longen blijken ernstig overvuld. Na vijf dagen overlijdt meneer Jacobs op de afdeling.

Als Femke dit later hoort, belt ze mevrouw Jacobs. Die vertelt dat haar man het liefste thuis had willen overlijden in plaats van in een steriele kamer met monitoren. Als ze dit allemaal had geweten en als ze die avond niet zo in paniek was geweest, had ze de opname nooit toegestaan. Haar zoon en niet in de laatste plaats haar man was dan veel ellende bespaard gebleven. ‘Zou dat nou niet anders kunnen?’ vraagt ze ten slotte aan Femke. ‘Mijn man heeft het er weleens over gehad, ook met onze eigen huisarts. Maar tot een echt gesprek en tot het vastleggen van zijn wensen is het nooit gekomen.’

Casuïstiek als deze is helaas aan de orde van de dag.

Lees het artikel van Stef Groenewoud (Kwaliteit in zorg nr. 3, 2015)