Lars: “Het is niet vanzelfsprekend hoe je komt te overlijden”

Sinds deze maand hebben de netwerken Palliatieve Zorg Utrecht stad en Zuidoost-Utrecht een nieuwe netwerkcoördinator: Lars Luijkx. Hij stelt zich voor.

Ha Lars! Vertel, wie ben je?
“Ik ben 36 jaar oud en woon met mijn partner en twee kinderen in Utrecht. Je kunt mij wakker maken om te gaan klimmen, dat is mijn grote hobby. Ik hang niet alleen zelf aan de muur, maar ben ook mede hoofdtrainer van twee jeugdteams wedstrijdklimmen die ik klaarstoom voor Jong Oranje. Ook houd ik van sportieve vakanties. Afgelopen zomer zijn we in de Vogezen op vakantie geweest.”

Waar ben je hiervoor mee bezig geweest?
“Mijn loopbaan startte ik als Oefentherapeut Caesar. Daarna heb ik les gegeven aan de Hogeschool Utrecht. Vervolgens ben ik zorgmanagement gaan studeren en als adviseur bij Raedelijn gaan werken. Daar heb ik onder andere een project palliatieve zorg begeleid met mijn voorgangster, Margriet Wanders, en met Brenda Ott. Zij waren allebei zo bevlogen en hebben het enthousiasme in het vakgebied palliatieve zorg in mij aangewakkerd. Bijna vier jaar geleden kreeg ik Long-Covid, mede daardoor ben ik gestopt bij Raedelijn. Omdat ik graag iets wilde doen, ben ik als vrijwilliger bij het hospice gaan werken.”

Wat trekt je aan in de palliatieve zorg?
“Je weet twee dingen zeker in je leven: je wordt geboren en je gaat dood. Het is alleen niet vanzelfsprekend hoe dat gaat. Toen ik bij Raedelijn als projectleider werkte, praatte ik eigenlijk over dingen die ik niet van dichtbij had gezien. Tijdens mijn vrijwilligerswerk in het hospice had ik mooie gesprekken met mensen. Heel bijzonder, soms intens en soms ook verdrietig. Maar altijd waren deze gesprekken positief. Het is heel fijn om voor iemand in de laatste levensfase iets te kunnen betekenen. En de waardering die je krijgt zit vaak in hele kleine dingen die betekenisvol worden als het einde zicht aandient.”

Waar wil je je bij de netwerken op richten?
“Gelukkig is mijn energie weer toegenomen. Toen ik de vacature voor netwerkcoördinator zag, wist ik direct dat dit de ultieme combinatie was van mijn werkervaring en mijn affiniteit met het hospice. Mijn doel is om een bijdrage te kunnen leveren aan de palliatieve zorg zodat mensen op de goede plek en goede manier kunnen sterven zoals zij willen. Als netwerken kunnen wij de organisaties en zorgverleners die bij de palliatieve fase betrokken zijn ondersteunen.”