De praktijkondersteuner huisartsen: “Een signalerende functie”
Margot Morskieft, parktijkondersteuner huisartsen in Borculo, deelt in ons gesprek haar inzichten over het bieden van passende zorg in de laatste levensjaren.
“Als mensen ouder worden, een te hoge bloeddruk hebben, suikerziekte of bijvoorbeeld een te hoog cholesterol hebben, zie ik patiënten vaak wel meer dan tien jaar regelmatig op mijn spreekuur. Daardoor krijg ik een goed beeld van henzelf, van hun familie(verbanden) en hun netwerk. Ik zie het ook als er veranderingen optreden waardoor mensen kwetsbaarder worden. Mede omdat ik hen zo goed heb leren kennen, ontstaat er een vertrouwensrelatie.“
Luisterend oor
“Mensen ervaren het over het algemeen als prettig om met mij te praten. Ik luister goed waardoor ik terug krijg van mensen dat ze zich gehoord voelen. En ik kan wat meer tijd voor hen nemen. Gewoonlijk duurt een consult een half uur, zo nodig langer of ik plan een extra afspraak in. Ik begeleid mensen en verwijs hen door wanneer dat nodig is, bijvoorbeeld als ik merk dat iemand beter geholpen kan worden door de praktijkondersteuners GGZ of de wijkverpleegkundige.“
Bewustwording
“Het is van belang dat mensen zich steeds beter voorbereiden op hun oude dag. Wanneer iemand in een huis met trappen woont of een groot huis heeft, vraag ik of ze hebben nagedacht over hun toekomstige woonsituatie. Hierbij benadruk ik dat mensen zelf een verantwoordelijkheid hebben; niet alles wordt meer automatisch voor hen geregeld. Ik besteed aandacht aan bewustwording.”
Samenwerking
“Ik ben actief betrokken bij de netwerken voor ouderen en de ouderenzorg in het algemeen. Hierbij onderhoud ik nauw contact met wijkverpleegkundigen, ergotherapeuten, casemanagers dementie, en collega’s binnen onze huisartsenpraktijk, zoals de huisartsen, de praktijkondersteuners GGZ, en de assistenten. We delen kennis, informatie en bespreken gezamenlijk casussen.
Binnen onze praktijk maken we dagelijks gebruik van de “Goedemorgen-overdracht”. Een digitaal platform waarop we bijzonderheden van patiënten delen. Hierdoor blijven we niet alleen op de hoogte van specifieke details tijdens mijn spreekuur, maar ook van eventuele bijzonderheden die zich gelijktijdig voordoen bij een van mijn collega’s.”
Passende zorg in de laatste levensjaren
“Doordat ik al jarenlang contact heb met mijn patiënten en ze goed ken, merk ik ook eerder wanneer ze kwetsbaarder worden. Mijn rol met betrekking tot passende zorg in de laatste levensjaren is voornamelijk signalerend. Hierna nemen de huisarts, wijkverpleegkundigen en andere disciplines een meer belangrijke rol op zich.”
