Uit het netwerk - In gesprek met Marita van Maaren

In onze rubriek 'Uit het netwerk' laten we telkens iemand aan het woord die actief is binnen de Netwerken Palliatieve Zorg in de regio Utrecht. Want samen maken we de palliatieve zorg sterker én achter elk initiatief staat een bevlogen professional of vrijwilliger. Deze maand maken we kennis met Marita van Maaren, verpleegkundig specialist in het Palliatief Advies Team van het St. Antonius Ziekenhuis. 

Kun je jezelf kort voorstellen?

“Ik ben Marita van Maaren en werk inmiddels ruim vier jaar in het Palliatief Advies Team (PAT) van het St. Antonius Ziekenhuis, waar ik ook mijn opleiding tot verpleegkundig specialist heb gevolgd. Daarvoor werkte ik in de thuiszorg als wijkverpleegkundige en technische thuiszorgverpleegkundige.
Naast mijn werk in het ziekenhuis ben ik docent verpleegkunde en geef ik scholing aan medewerkers in de VVT-sector, vaak specialistische teams, over verpleegtechnische vaardigheden en palliatieve zorg. Af en toe draai ik nog een dienst in het technisch thuiszorgteam.
In mijn vrije tijd ben ik graag buiten: op of rond het water, wandelend in de natuur of lekker uitwaaien op de motor.”

Wat spreekt jou aan in het werk dat je doet binnen de palliatieve zorg?

“Het mooiste aan palliatieve zorg vind ik dat je de mens in zijn geheel ziet. Niet alleen de patiënt met een diagnose, maar: wie zit er voor me en wat is voor hem of haar belangrijk? Welke mensen staan om iemand heen, waar haalt iemand nog plezier uit, hoe wil iemand zijn energie besteden?
Door daar oog voor te hebben, verschuift de aandacht van de dood naar het leven: wat kan er nog wel? Daarnaast vind ik het waardevol om collega’s te coachen. Vanuit het PAT ondersteunen we dagelijks artsen en verpleegkundigen en geven we scholing in het ziekenhuis. Ook ben ik actief in de werkgroep Proactieve Zorgplanning in het ziekenhuis.”

Waar ben je binnen het netwerk palliatieve zorg bij betrokken?

“Ik neem deel aan de werkgroep deskundigheidsbevordering en draag bij aan de organisatie van netwerkavonden en symposia. Ook vind ik het belangrijk om verbinding te leggen tussen de eerste en tweede lijn. Dat gaat zowel over wat er speelt binnen organisaties als over hoe we samen de best mogelijke zorg kunnen bieden aan mensen die ongeneeslijk ziek zijn. Door elkaar beter te leren kennen, wordt het makkelijker om samen af te stemmen. Bijvoorbeeld wanneer een patiënt vanuit het ziekenhuis naar een hospice gaat. Hiervoor hebben we een heel handig verwijsdocument gemaakt.”

Wat betekent het netwerk voor jou?

“Voor mij is het netwerk een fijne en inspirerende groep mensen die allemaal hetzelfde doel hebben: het leven tot het laatst zo goed mogelijk ondersteunen. We wisselen ideeën uit, leren van elkaar en kijken samen hoe we de beste begeleiding kunnen bieden. Ik probeer in het ziekenhuis ook de mogelijkheden van de eerste lijn onder de aandacht te brengen om zo weer een brug te slaan naar de eigen woonomgeving van mensen. Samen zijn we verantwoordelijk om in de toekomst passende zorg te blijven bieden.
De scholingsavonden en symposia zijn een mooie gelegenheid om kennis te delen en ook om je eigen inzichten en vaardigheden te toetsen en aan te vullen met nieuwe kennis.”

Wat wil je meegeven aan je collega's in het netwerk? 

“Laten we elkaar laagdrempelig benaderen en van elkaar blijven leren. We dragen de zorg samen, vaak met veel toewijding. Tegelijkertijd is het belangrijk om ons te blijven verdiepen in nieuwe inzichten. Zo houden we steeds de mensen voor ogen die op ons rekenen voor professionele zorg en begeleiding in een kwetsbare fase van hun leven.”